5 حدیث از امام حسین(ع)
عَرضه شدن اعمال بر خدا
۱. الإمام الحسین علیه السلام:
إنَّ أعمالَ هذِهِ الاُمَّةِ ما مِن صَباحٍ إلاّ وتُعرَضُ عَلَى اللّهِ تَعالى . [۱]
امام حسین علیه السلام ـ: هیچ بامدادى نیست که اعمال این امّت ، بر خداى متعال عرضه نشود .
کیفر موحّدانِ مرتکب گناه کبیره
۲. الإمام الحسین علیه السلام:
قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله : إنَّ أصحابَ الکَبائِرِ مِن مُوَحِّدِی الاُمَمِ کُلِّهِم ؛ الَّذین ماتوا عَلى کَبائِرِهِم غَیرَ نادِمینَ ولا تائِبینَ ، مَن دَخَلَ النّارَ مِنهُم فِی البابِ الأَوَّلِ مِن جَهَنَّمَ ؛ لا تَزرَقُّ أعیُنُهُم ، ولا تَسوَدُّ وُجوهُهُم ، ولا یُقرَنونَ ولا یُغَلَّونَ بِالسَّلاسِلِ ، ولا یُجَرَّعونَ الحَمیمَ ، ولا یُلبَسونَ القَطِرانَ ؛ حَرَّمَ اللّهُ أجسادَهُم عَلَى الخُلودِ مِن أجلِ التَّوحیدِ ، وصُوَرَهُم عَلَى النّارِ مِن أجلِ السُّجودِ . [۲]
امام حسین علیه السلام ـ: پیامبر خدا فرمود : «موحّدانِ مرتکب کبیره همه امّت ها که با گناه کبیره ، امّا بدون پشیمانى و توبه مى میرند ، که از درِ اوّل دوزخ وارد مى شوند ، چشم هایشان کور نمى شود و صورتشان سیاه نمى گردد و غُل و زنجیر نمى شوند و آب جوشان نمى نوشند و مسِ ذوب شده ، نمى پوشند . خدا ، پیکرهایشان را به سبب موحّد بودنشان ، از ماندگارى همیشه ]در دوزخ] و صورت هایشان را به دلیل سجده کردن ، از آتش، دور داشته است» .