مسجد جامع امام حسین(ع) شهر اندیشه

عَرضه شدن اعمال بر خدا

۱.     الإمام الحسین علیه السلام:

إنَّ أعمالَ هذِهِ الاُمَّةِ ما مِن صَباحٍ إلاّ وتُعرَضُ عَلَى اللّهِ تَعالى . [۱]

امام حسین علیه السلام ـ: هیچ بامدادى نیست که اعمال این امّت ، بر خداى متعال عرضه نشود .

کیفر موحّدانِ مرتکب گناه کبیره

۲.     الإمام الحسین علیه السلام:

قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله : إنَّ أصحابَ الکَبائِرِ مِن مُوَحِّدِی الاُمَمِ کُلِّهِم ؛ الَّذین ماتوا عَلى کَبائِرِهِم غَیرَ نادِمینَ ولا تائِبینَ ، مَن دَخَلَ النّارَ مِنهُم فِی البابِ الأَوَّلِ مِن جَهَنَّمَ ؛ لا تَزرَقُّ أعیُنُهُم ، ولا تَسوَدُّ وُجوهُهُم ، ولا یُقرَنونَ ولا یُغَلَّونَ بِالسَّلاسِلِ ، ولا یُجَرَّعونَ الحَمیمَ ، ولا یُلبَسونَ القَطِرانَ ؛ حَرَّمَ اللّهُ أجسادَهُم عَلَى الخُلودِ مِن أجلِ التَّوحیدِ ، وصُوَرَهُم عَلَى النّارِ مِن أجلِ السُّجودِ . [۲]

امام حسین علیه السلام ـ: پیامبر خدا فرمود : «موحّدانِ مرتکب کبیره همه امّت ها که با گناه کبیره ، امّا بدون پشیمانى و توبه مى میرند ، که از درِ اوّل دوزخ وارد مى شوند ، چشم هایشان کور نمى شود و صورتشان سیاه نمى گردد و غُل و زنجیر نمى شوند و آب جوشان نمى نوشند و مسِ ذوب شده ، نمى پوشند . خدا ، پیکرهایشان را به سبب موحّد بودنشان ، از ماندگارى همیشه ]در دوزخ] و صورت هایشان را به دلیل سجده کردن ، از آتش، دور داشته است» .

سخن امام در کنار قبر برادر

۳.     الإمام الحسین علیه السلام:

مِمّا رَثى بِهِ أخاهُ الحَسَنَ علیه السلام عِندَ قَبرِهِ ـ: رَحِمَکَ اللّهُ أبا مُحَمَّدٍ ! إن کُنتَ لَتُباصِرُ  الحَقَّ مَظانَّهُ ، وتُؤثِرُ اللّهَ عِندَ تَداحُضِ  الباطِلِ فی مَواطِنِ التَّقِیَّةِ بِحُسنِ الرَّوِیَّةِ  ، وتَستَشِفُّ [۳] جَلیلَ مَعاظِمِ الدُّنیا بِعَینٍ لَها حاقِرَةٍ ، وتُفیضُ عَلَیها یَدا طاهِرَةَ الأَطرافِ ، نَقِیَّةَ الأَسِرَّةِ  ، وتَردَعُ بادِرَةَ غَربِ  أعدائِکَ بِأَیسَرِ المَؤونَةِ عَلَیکَ ؛ ولا غَروَ وأنتَ ابنُ سُلالَةِ النُّبُوَّةِ ، ورَضیعُ لِبانِ الحِکمَةِ ، فَإِلى رَوحٍ ورَیحانٍ وجَنَّةِ نَعیمٍ . أعظَمَ اللّهُ لَنا ولَکُمُ الأَجرَ عَلَیهِ ، ووَهَبَ لَنا ولَکُمُ السَّلوَةَ وحُسنَ الاُسى عَنهُ . [۴]

امام حسین علیه السلام (در مرثیه اى که کنار قبر برادرش امام حسن علیه السلام خواند) ـ: اى ابو محمّد ! خدایت رحمت کند . حق را در هر جا که گمان وجودش مى رفت ، مى پاییدى و هنگامى که باطل ، در هنگامه هاى تقیّه ، فرود مى آمد ، با خوش فکرى تمام ، خدا را مقدّم مى داشتى و با چشمى تیزبین ، امور بزرگ و نهان دنیا را مى دیدى و دستى پاک و بى هیچ آلودگى را بر آن مى گشودى و با کمترین هزینه اى ، زبانِ تیز دشمنانت را باز مى داشتى . چگونه چنین نباشد، که تو پسرى از تبارِ نبوّت و شیرخوار حکمتى و به سوى رحمت و خوش بویى و بهشتى پُرنعمت ، روانى ؟ خداوند ، پاداش ما و شما را بر این مصیبت ، بزرگ بدارد و به ما و شما ، تسلیت و سوگوارى شایسته عطا کند .

ثواب زیارت قبور اهل بیت

۴.     الإمام الصادق علیه السلام :

:بَینَا الحُسَینُ علیه السلام قاعِدٌ فی حِجرِ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله ذاتَ یَومٍ إذ رَفَعَ رَأسَهُ إلَیهِ فَقالَ : یا أبَه ، قالَ : لَبَّیکَ یا بُنَیَّ ! قالَ : ما لِمَن أتاکَ بَعدَ وَفاتِکَ زائِرا لا یُریدُ إلاّ زِیارَتَکَ ؟ قالَ : یا بُنَیَّ ، مَن أتانی بَعدَ وَفاتی زائِرا لا یُریدُ إلاّ زِیارَتی فَلَهُ الجَنَّةُ . [۵]

امام صادق علیه السلام ـ: روزى امام حسین علیه السلام در دامن پیامبر خدا نشسته بود . سرش را به سوى ایشان کرد و گفت : اى پدر !

 پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود : «بله ، پسرکم !» .

 گفت : براى کسى که پس از وفات شما به زیارتتان بیاید ، بى آن که قصد چیز دیگرى داشته باشد ، چه چیزى (پاداشى) هست ؟

 پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود : «پسرکم ! هر کس پس از وفاتم به قصد زیارت من ، نه کار دیگرى ، نزد من بیاید ، برایش بهشت است» .

۵.     الإمام الحسین علیه السلام:

قالَ الحُسَینُ علیه السلام لِرَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله یا أبَتاه ، ما لِمَن زارَکَ ؟ فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله : یا بُنَیَّ ، مَن زارَنی حَیّا أو مَیِّتا ، أو زارَ أباکَ ، أو زارَ أخاکَ ، أو زارَکَ ؛ کانَ حَقّا عَلَیَّ أن أزورَهُ یَومَ القِیامَةِ ، واُخَلِّصَهُ مِن ذُنوبِهِ [۶] .

امام حسین علیه السلام به پیامبر خدا گفت : اى پدر ! چه چیزى است براى کسى که تو را زیارت کند ؟

 پیامبر خدا فرمود : «پسر عزیزم ! هر کس مرا زنده یا مرده ، زیارت کند ، یا پدرت را، یا برادرت و یا خودت را زیارت کند ، بر من است که او را روز قیامت ، دیدار کنم و از گناهانش بِرَهانم» .