![](635717979505889514.jpg")
مزاح و شوخی
موضوع: مزاح و شوخى!
(قسمت اول)
🌟کمتر جامعه و ملتی را می توان یافت که در ارتباطات مردم،
چیزی به نام شوخی وجود نداشته باشد.
🌟لازمه زندگی اجتماعی و داشتن ارتباطهای سالم و فرح بخش، مزاح است.
ولى باید دقت کرد که مزاح، به کدورت و کینه نینجامد و نتیجه معکوس دهد.
🌟خستگی جسم و روح، با تفریحات سالم و مزاح و لطیفه گویی برطرف می شود.
🌟پرداختن به نشاط روحی و شادابی روان، در سایه لطایف و ظرایف،
امری طبیعی و مقبول و مورد حمایت شرع و دین است، البته با مراعاتهایی خاص.
🌟برخلاف تصور یا القاء آنان که می کوشند چهره ای خشن و عبوس از اسلام ارایه دهند،
در فرهنگ دینی مسأله خوشحالی و شادی و خرسندسازی و «ادخال سرور» و شاد کردن دیگران، جزء خصلتهای مثبت و پسندیده به شمار آمده است.
🌟از مزاح و شوخ طبعی به عنوان یک خصلت مؤمنانه یاد شده است.
اولیای دین و بزرگان مکتب نیز در عمل، این گونه بوده اند.
🌟امام صادق(ع) فرمودند:
✨هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه در او «دعابه» است.
راوی از امام پرسید: دعابه چیست؟ حضرت فرمود: یعنی مزاح و شوخی.
بحارالانوار، ج73، ص60.
