![](635717979505889514.jpg")
يكشنبه, ۱۷ فروردين ۱۳۹۳، ۱۰:۴۳ ق.ظ
دری گرانبها در وجود پنهان کودکان
مهم‌ترین حالات عاطفی در رشد شخصیت کودکان مسأله اعتماد به نفس است.
محمد یزدانپور در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: غرض از اعتماد به نفس در کودکان، وجود قدرت و اتکاء مستقل در نفس است که با پرورش و رعایت آن در وجود خود، می‌توانند آینده زندگی خود را با آرامش و آسایش سپری کنند.
وی افزود: اگر کودک فاقد اعتماد به نفس باشد، در حال و آینده زندگی ناخوشایندی خواهد داشت که از نظر فردی لازم است در کارها به دیگران اتکا کند و دچار احساس حقارت شود و در معرض ابتلا به بیماری‌های عصبی و روانی قرار گیرد.
یزدانپور ادامه داد: کودکانی که اعتماد به نفس ندارند از معاشرت با دیگران در جامعه پرهیز می‌کنند که از نظر اجتماعی به دیگران بی‌اعتمادند و به صداقت هیچکس اعتماد ندارند، روحیه متزلزلشان آنها را وادار به تسلیم در برابر دیگران خواهد کرد، مزاحم والدین خود هستند و در همه کارها به آنها مراجعه می‌کنند و استقلال رفتار ندارند و به قول معروف کودکان لوس و نازپروده می‌شوند.
این کارشناس ادامه داد: کودکی که به خود اعتماد ندارد، خود را در این جهان تنها احساس می‌کند و گمان می‌کند مورد نفرت دیگران قرار دارد، او گمان می‌کند که سراسر وجودش عیب است و خود را فاقد قابلیت و خیلی ضعیف می‌پندارد.
گفتنی است، در ایجاد اعتماد به نفس علاوه بر تقویت جنبه‌های ایمانی، ضرورت است حرکات و رفتار و عملکردهای کودک را تحت رهبری والدین و مربیان قرار دهیم تا بتوانند کودک را به سوی مقصد موردنظر جهت دهند و می‌توان با دادن آگاهی با آموزش، وادار کردن کودک به زندگی در میان جمع و مشارکت در امور اجتماعی و اظهارنظر و تصمیم‌گیری، واگذاری نقش و مسئولیت به کودک در رابطه با کارها و وظایف خانه، بازداشت از کار و مسئولیتی که به کودک واگذار شده، اعتماد به نفس در آنها را پرورش داد.
وی افزود: اگر کودک فاقد اعتماد به نفس باشد، در حال و آینده زندگی ناخوشایندی خواهد داشت که از نظر فردی لازم است در کارها به دیگران اتکا کند و دچار احساس حقارت شود و در معرض ابتلا به بیماری‌های عصبی و روانی قرار گیرد.
یزدانپور ادامه داد: کودکانی که اعتماد به نفس ندارند از معاشرت با دیگران در جامعه پرهیز می‌کنند که از نظر اجتماعی به دیگران بی‌اعتمادند و به صداقت هیچکس اعتماد ندارند، روحیه متزلزلشان آنها را وادار به تسلیم در برابر دیگران خواهد کرد، مزاحم والدین خود هستند و در همه کارها به آنها مراجعه می‌کنند و استقلال رفتار ندارند و به قول معروف کودکان لوس و نازپروده می‌شوند.
این کارشناس ادامه داد: کودکی که به خود اعتماد ندارد، خود را در این جهان تنها احساس می‌کند و گمان می‌کند مورد نفرت دیگران قرار دارد، او گمان می‌کند که سراسر وجودش عیب است و خود را فاقد قابلیت و خیلی ضعیف می‌پندارد.
گفتنی است، در ایجاد اعتماد به نفس علاوه بر تقویت جنبه‌های ایمانی، ضرورت است حرکات و رفتار و عملکردهای کودک را تحت رهبری والدین و مربیان قرار دهیم تا بتوانند کودک را به سوی مقصد موردنظر جهت دهند و می‌توان با دادن آگاهی با آموزش، وادار کردن کودک به زندگی در میان جمع و مشارکت در امور اجتماعی و اظهارنظر و تصمیم‌گیری، واگذاری نقش و مسئولیت به کودک در رابطه با کارها و وظایف خانه، بازداشت از کار و مسئولیتی که به کودک واگذار شده، اعتماد به نفس در آنها را پرورش داد.
