شنبه, ۷ تیر ۱۳۹۳، ۱۱:۵۳ ق.ظ
نقش حیاتی پدر در تربیت فرزندان
آن چیزی را که پدر میتواند به فرزندش یاد بدهد قطعا در سلامت روانی فرزندش مؤثر است.
به گزارش «شیعه نیوز»، به نظر میرسد فرزندان چارچوبهای خاصی را بیشتر از مادر خود یاد میگیرند. در عین حال این به معنای این نیست که پدر هیچ تأثیری در تربیت و سلامت روان فرزندش ندارد. اینکه بعضی از پدران رسمی و اداری رفتار میکنند و فشار عاطفی توسط مادران هدایت میشود خیلی جنبه علمی ندارد. زیرا تحقیقات نشان داده است، آن چیزی را که پدر میتواند به فرزندش یاد بدهد قطعا در سلامت روانی فرزندش مؤثر است.
در اینجا موضوعی به نام"اقتدار" مطرح میشود که کاملا با معنی حرف مرد یکی است و با زورگویی و دیکته کردن تفاوت دارد. در واقع اقتدار یک نوعی از اعتماد به نفس، خود توانمندسازی و خودکارآمدی در درون است که فرد را از بقیه صفات منفی جدا میکند.
هر قدر فرزند زبون و بدون فهم اقتدار بزرگ شده باشد رفتارش تبدیل به رفتارهای دوگانه میگردد. عدهای اقتدار را با فریاد زدن، سلطهگری و خط و نشان کشیدن معنی میکنند و عدهای نیز با خواهش و تمنا و رفتار ترحم برانگیز رفتار میکنند. در واقع اینها نتیجه نیاموختن معنی"اقتدار" است. این گونه افراد مستعد افسردگی و اضطراب هستند و رفتارهای ضد اجتماعی دارند زیرا طعم محبت را به معنای واقعی محبت نکشیدند.
از ضروری ترین نیازهای هر فرد، نیاز به مذهب است. پرورش مذهبی از حقوق کودکان و از وظایف و مسئولیت های پدر می باشد. پرورش مذهبی عاملی برای سعادت افراد و بازدارنده او از عوامل جنائی است. پدر باید شوق به کمال را در نهاد فرزند قرار داده و موجبات تثبیت آن را فراهم کند. پدر از راه عرضه عقاید و افکار می تواند فرزند خود را با آداب دینی آگاه نماید و با عملکرد خود، فرزند را متدین بارآورد. پدر در رابطه با نقش مذهبی، وظایفی داردکه عبارتند از:1 – ارتباط و معرفی خدا 2 – واداشتن فرزند به عمل
در اینجا موضوعی به نام"اقتدار" مطرح میشود که کاملا با معنی حرف مرد یکی است و با زورگویی و دیکته کردن تفاوت دارد. در واقع اقتدار یک نوعی از اعتماد به نفس، خود توانمندسازی و خودکارآمدی در درون است که فرد را از بقیه صفات منفی جدا میکند.
هر قدر فرزند زبون و بدون فهم اقتدار بزرگ شده باشد رفتارش تبدیل به رفتارهای دوگانه میگردد. عدهای اقتدار را با فریاد زدن، سلطهگری و خط و نشان کشیدن معنی میکنند و عدهای نیز با خواهش و تمنا و رفتار ترحم برانگیز رفتار میکنند. در واقع اینها نتیجه نیاموختن معنی"اقتدار" است. این گونه افراد مستعد افسردگی و اضطراب هستند و رفتارهای ضد اجتماعی دارند زیرا طعم محبت را به معنای واقعی محبت نکشیدند.
از ضروری ترین نیازهای هر فرد، نیاز به مذهب است. پرورش مذهبی از حقوق کودکان و از وظایف و مسئولیت های پدر می باشد. پرورش مذهبی عاملی برای سعادت افراد و بازدارنده او از عوامل جنائی است. پدر باید شوق به کمال را در نهاد فرزند قرار داده و موجبات تثبیت آن را فراهم کند. پدر از راه عرضه عقاید و افکار می تواند فرزند خود را با آداب دینی آگاه نماید و با عملکرد خود، فرزند را متدین بارآورد. پدر در رابطه با نقش مذهبی، وظایفی داردکه عبارتند از:1 – ارتباط و معرفی خدا 2 – واداشتن فرزند به عمل